Quinta das Lágrimas, czyli po trupach do celu

Jako że jutro Walentynki, chciałam Wam dziś przedstawić historię pt. Dlaczego miłość jest niebezpieczna, wersja PT.  

Fonte dos Amores (źródło miłości) symbolizuje miłość D. Pedro i D. Inês

Każdy kraj ma własnych bohaterów romantyczno-tragicznej miłości. Portugalia nie jest w tym względzie inna. 

Historia rozpoczyna się w 1339 roku, kiedy następca portugalskiego tronu, przyszły król Pedro (Piotr) I Sprawiedliwy (zwany też Okrutnym) żeni się z D. Konstancją Manuel. Opowieść nie dotyczy jednak D. Konstancji, a jej damy dworu, D. Inês de Castro, w której młody książę się zakochał. Mimo czasów w jakich żyli, romans nie był zbyt dobrze widziany, jednak nie przez podwładnych, a przez dwór królewski. D. Inês pochodziła bowiem z Kastylii, a ojciec D. Pedro, król Afons IV obawiał się kastylijskiego wpływu na młodego księcia.

Jak to w takich razach bywa, tatuś pod pretekstem zachowania moralności syna, wysłał D. Inês aż pod granicę kastylijską. Jednak my wiemy, że miłość nie zna czasu ani odległości, więc D. Pedro nigdy nie zapomniał o ukochanej. Kiedy w 1345 roku zmarła jego żona, D. Konstancja, książę, wbrew woli ojca, posłał po ukochaną i pielęgnował miłość, której ostatecznym owocem była czwórka dzieci. Król Afons IV próbował nakłonić D. Pedro do ponownego ożenku z kimś o królewskim pochodzeniu, ale młodzieniec wykręcał się, mówiąc, że nadal się nie pozbierał po stracie żony.

I tak napięcie między ojcem a synem rosło. Rosło tym bardziej, że obawiano się o życie prawowitego syna D. Pedro, a późniejszego króla, Fernanda I. Podejrzewano, że dwór kastylijski będzie próbował usunąć chłopca, aby zrobić miejsce na tronie dzieciom D. Inês. Jak pozbyto się problemu? Tak jak to było w zwyczaju w tamtych czasach - zabójstwem.

Quinta das Lágrimas jest dziś luksusowym hotelem

To właśnie uczynił król Alfons IV z biedną D. Inês. Pod nieobecność D. Pedro, król ze swoimi doradcami udali się do Quinta Das Lágrimas, gdzie przebywała niedoszła królowa i pozbawili ją życia. Łzy wylane przez lud nad D. Inês miały utworzyć Fonte das Lágrimas (źródło łez), a krew D.Inês symbolizują czerwone algi, rosnące przy owym źródle.

Jak się można było spodziewać, książę się wkurzył. Królowej-matce udało się załagodzić spór między synem a ojcem, ale doradcy króla skończyli trochę gorzej. Piotruś znalazł dwóch z nich (trzeci zbiegł) i nakazał wyrwać im serce, jednemu przez plecy, pod łopatką, drugiemu przez klatkę piersiową. Miał mówić, że właśnie tak czuł się po śmierci D. Inês – jakby wyrwano mu serce.

Aby oddać cześć ukochanej, D. Pedro kazał wybudować w klasztorze w Alcobaça dwa wielkie groby, jeden dla ukochanej, jeden dla niego. Dziś groby stoją zwrócone do siebie tak, aby w dzień sądu ostatecznego kochankowie wstając, zobaczyli najpierw swoją drugą połowę.

Historia D. Pedro i D. Inês ma jeszcze jeden, dość makabryczny wątek. Podobno D. Pedro, kiedy już został królem, kazał pośmiertnie koronować D. Inês. Piękna inicjatywa, gdyby podwładni nie musieli oddawać jej honorów i całować jej (rozkładającej się, bądź już rozłożonej) dłoni...

Jak widzicie, miłość może doprowadzić do opętania. Dlatego ja zostaję jutro w domu!

Ogród romantyczny na terenie Quinta das Lágrimas